Zabawki interaktywne rozwijające koci spryt i inteligencję to fajna sprawa – pozwalają na urozmaicenie środowiska (co w przypadku kotów niewychodzących, a zwłaszcza jedynaków, jest bardzo ważne), stymulują mózg, stanowią wyzwanie,a jeśli w wyniku obcowania z nimi kot zdobywa dla siebie nagrodę w postaci zdrowej i smacznej przekąski podnoszą motywację zwierzaka do kolejnych sesji zabawy. Ciężko doszukać się w nich negatywów poza… ceną. Co prawda wiele zabawek „na inteligencję” jest wykonanych z bardzo dobrej jakości materiałów i według pomysłowych projektów (co w pełni cenę uzasadnia), jednak kot jak to kot – może zabawni nie zaakceptować a jej najbardziej interesującym elementem będzie pudełko, w którym została przysłana. Wystarczy jednak odrobina zacięcia do „prac ręcznych”, kilka zwykłych domowych przedmiotów i kwadrans czasu, by samodzielnie wykonać najprostszą zabawkę tego typu. Jeśli kot ją zaakceptuje i podejmie wyzwanie prawdopodobnie będzie to oznaczało, że kolejne akcesoria tego typu można już spokojnie zakupić. Oto krótka instrukcja wykonania przeze mnie testowej „rolki na przysmaki”.
- Niezbędne elementy – u mnie był to kawałek tekturowej rurki z dopasowanymi krążkami kartonu, zaślepiającymi duże otwory po bokach (był to fragment z opakowania pewnej przesyłki, którą otrzymałam).
Poza tym użyłam akcesoriów takich jak: nożyk do tapet, ostre nożyczki, taśma klejąca do papieru i przysmaki do napełnienia rolki (wielkość kawałków wymusiła wielkość dziurek w rolce).
- Otwory w rolce – powycinałam je po obwodzie, ale niezbyt gęsto tak, aby trzeba było wykonać kilka obrotów, zanim wypadnie przysmak. Jednocześnie otwory muszą być na tyle duże, aby kot nie musiał długo czekać na „nagrodę”, bo może się zniechęcić.
Powycinane dziurki zabezpieczyłam kawałkami taśmy klejącej dla wzmocnienia konstrukcji (nie jest to jednak punkt obowiązkowy, jeśli nie chcemy, by zabawka przetrwała dwie wojny, trzęsienie ziemi i kąpiel w misce z wodą 😉 ).
- Zaklejenie boków – w moim przypadku miałam gotowe krążki, które były elementem opakowania przesyłki, jednak w innym wypadku wystarczy wyciąć dwa pasujące do rozmiaru rurki kółka z kawałka sztywnego kartonu i przymocować po bokach kawałkami taśmy klejącej. Radzę zrobić to raczej dokładnie, by przysmaki nie wypadały dodatkowymi dziurkami, kusząc kota do gmerania w nich łapą (no chyba, że taki jest Wasz cel 🙂 ).
- Umieszczenie przysmaków – nie trzeba w tym celu wycinać dodatkowej dziury czy montować jakiegoś mechanizmu: ot – jeśli wpadło to i wypadnie. Dlatego ja wkładałam przysmaki przez dziurki sprawdzając jednocześnie, czy się nie klinują, a bardziej oporne dzieliłam na mniejsze kawałki. Wykorzystałam do tego suszone oraz liofilizowane fragmenty tuńczyka – dwa rodzaje smaczków wprowadzają większe urozmaicenie, a kot nigdy nie wie co wypadnie następne.
- Testy – po wykonaniu całej pracy, co zajęło mi ok. 15 minut, przyszła pora na testy (oczywiście po wstępnym dopuszczeniu do tej fazy przez szefa jakości, Stefana).
Zabawka sprawdziła się wyśmienicie. Kotem najbardziej zaangażowanym i pomysłowym okazał się Opek, który dosłownie w kilka minut rozpracował zasadę działania rolki. Kiwi szybko podpatrzyła jak to wszystko działa i po kilku chwilach także włączyła się do zabawy. Stefan jak zwykle wolał, aby to inny odwalili za niego „brudną robotę” i podkradał umiejętnie to, co wypadło. Bunia natomiast uznała, że to zbyt męczące, i że ona to lepiej sobie poleży obserwując proces z oddali.
W celu przekonania się o efektach na własne oczy polecam obaczyć filmiki: pierwszy nakręcony od chwili gdy koty pierwszy raz widzą zabawkę, drugi po ok. 5 minutach.
Jak widać zadziałało 🙂 Zabawka zdała egzamin i wiem, że w swoim domu mogę ją spokojnie stosować od czasu do czasu jako coś, co będzie urozmaicać kocią rutynę. W związku z tym zachęcam Was serdecznie do wypróbowywania takich gadżetów – jeśli bowiem okaże się, że Wasze koty też to lubią, możecie sprawić im sporo frajdy w tak prosty i niskobudżetowy sposób 🙂
tech. wet. Małgorzata Biegańska-Hendryk